Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 2 108 391

Data 6 grudnia 2012 Czw. 18:24 20:03

Rower Giant Boulder 2 36 124

Kalorie 657kcal

Czas 1:33:20 104 1216 0:13 0:15 1:39

Dystans 32.37km 104 1354 4.20 5.13

Prędkość 20.82km/h 106 1264 19.1 20.4 31.2

Kadencja 73rpm 108

Tętno 139bpm 160

Przewyższenia 194m 80 1126        237

Nachylenie + 4.6% - 3.7% + 8.0 - 5.0

Temperatura - 0.8°C - 1.0 0.0

Kilka dni temu zawitała prawdziwa zima i od kilku dni nie jeździłem na rowerze. Do niezbyt korzystnych warunków atmosferycznych doszedł nawał pracy, co razem powodowało, że po powrocie z pracy, zamiast rowerowego odprężenia, rozpoczynałem „drugą zmianę”. Jadąc popołudniu przez zakorkowane miasto, pomyślałem, że nadszedł czas, aby chociaż na chwilę uciec od codzienności w śnieżną scenerię królewskiego miasta.

Z domu wyszedłem dopiero po osiemnastej. Było dosyć ciepło, bo temperatura na poziomie -1 stopnia w grudniu to prawie upał ;). Wiał zachodni wiatr, ale nie sądziłem, aby mógł być istotną przeszkodą podczas jazdy. Na początku pojechałem w stronę Rybitw. Tam zaczyna się jedna z najdłuższych krakowskich dróg rowerowych, a w warunkach zimowych, jeśli to tylko możliwe, staram się unikać wieczornej jazdy po ulicach. Niestety tradycyjnie już, odpowiedzialni za odśnieżanie miasta założyli, że w zimie miejscem rowerzysty jest fotel przy kominku, a nie „szlajanie” się po mieście i ścieżka rowerowa była tu i ówdzie mocno przysypana zmrożonym śniegiem, zgarniętym uprzednio z chodnika. Chcąc nie chcąc, jechałem więc raz po drodze dla rowerów, a raz po chodniku. Poruszałem się na zachód, a więc pod wiatr (który przecież nie miał sprawiać problemów) i wszystko byłoby w porządku, gdyby nie zaczął padać śnieg, którego płatki kłuły w oczy, niczym igiełki. W takich warunkach przydałyby się gogle – pomyślałem, ale niezrażony jechałem dalej.

Dojechałem do Starego Miasta, pokręciłem się chwilę po wąskich uliczkach, gdzie historia minionych wieków zamknięta w kamiennych fasadach, jest tuż na wyciągnięcie ręki. Mieszkam tutaj tak długo i wciąż odczuwam ten sam dreszcz emocji, gdy jestem w miejscach, które były świadkami wzlotów i upadków Najjaśniejszej Rzeczypospolitej…

Ech… Pora wrócić do rzeczywistości… Pojechałem w stronę Jubilata, Mostem Dębnickim dotarłem na drugą stronę Wisły. Potem, jadąc wzdłuż jej brzegu, dojechałem na Zabłocie i w końcu do ulicy Wielickiej, skąd miałem już prostą drogę do domu.



Brama Floriańska
Ulica Jagiellońska