Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 5 17 300

Data 26 lutego 2012 Niedz. 14:54 17:01

Rower Giant Boulder 5 17 105

Kalorie 852kcal

Czas 1:52:32 87 1047 0:23 0:17 0:00

Dystans 41.37km 93 1158 7.50 7.40

Prędkość 22.06km/h 102 1212 19.5 25.5 42.3

Kadencja 78rpm 108

Tętno 149bpm 168

Przewyższenia 240m 57 986        247

Nachylenie + 3.2% - 3.4% + 6.0 - 8.0

Temperatura 2.7°C 1.0 6.0

Bardzo delikatnie, nieśmiało, subtelnie, ale już gdzieś tam w powietrzu czuć zbliżającą się wiosnę. Skończyły się siarczyste mrozy, niedługo przyjdzie pierwsze ocieplenie i choć pewnie jeszcze nie raz poprószy śniegiem, to nic nie powstrzyma przyrody. To ostatnie tygodnie zimy. Czas ten ma dla mnie jeszcze jedno, symboliczne znaczenie. Mój poprzedni, bardzo osobisty wpis, dotyczył pasji, która wymknęła się spod kontroli. Te dni są dla mnie bardzo ważne. Mam nadzieję, że podobnie jak w przyrodzie, także w życiu nadchodzi czas wiosny. Na razie bardzo delikatnie, nieśmiało, subtelnie…

Dzisiejszy dzień był bardzo wietrzny, ale nie chciałem siedzieć bezczynnie w domu. Zaraz po obiedzie wskoczyłem na rower i nie bacząc na pogodę, pojechałem przed siebie. Jechałem na zachód, starając się złapać promienie słońca, które zachodzi już coraz później, dając dłuższe i piękniejsze dni. Wiatr, choć mocny, nie przeszkadzał mi. Traktowałem go jako przeszkodę, którą muszę pokonać. Często spoglądałem na słońce, które nieuchronnie zmierzało w stronę horyzontu. W coraz bardziej rubinowej tarczy chciałem dostrzec odbicie oczu, które tak bardzo mnie zauroczyły… Obraz mojej wiosny, mojej nowej nadziei…



Twoje zdrowie Monisiu

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 4 16 299

Data 22 lutego 2012 Śr. 15:51 17:45

Rower Giant Boulder 4 16 104

Kalorie 688kcal

Czas 1:38:45 95 1169 0:14 0:12 0:37

Dystans 35.89km 102 1242 4.36 4.76

Prędkość 21.81km/h 104 1230 18.7 23.0 38.4

Kadencja 78rpm 107

Tętno 144bpm 167

Przewyższenia 154m 103 1231        244

Nachylenie + 3.5% - 3.2% + 5.0 - 5.0

Temperatura 4.1°C 3.0 6.0

Rower to piękna pasja i zapewne każdy z Was to potwierdzi. Wielu pasję tę nazywa cyklozą, sugerując wręcz uzależnienie od roweru. I bardzo dobrze, o ile nad uzależnieniem owym panujemy.

Moja cykloza zaczęła się niewinnie od – to nie będzie oryginalne – kupienia roweru. Nie był zbyt drogi, bo nie byłem wszak pewien, czy w ogóle złapię bakcyla. Ale złapałem. Jeździłem dosyć regularnie, a na dodatek po pierwszym sezonie wpadłem na pomysł, aby przesiąść się na lepszą maszynę, którą postanowiłem zbudować sam. Kolejny sezon, kolejne wycieczki, coraz dłuższe, coraz ciekawsze. Bakcyl przeszedł w łagodną odmianę cyklozy. Coraz więcej wycieczek, coraz więcej kilometrów. Sezon rozpoczynałem w styczniu, a kończyłem w grudniu. Jeździłem więc cały rok. Równolegle starałem się normalnie żyć, pracować i… myśleć o przyszłości, gdy spotkałem kogoś, z kim tę wspólną przyszłość zamierzałem dzielić. Przyszedł kolejny rok, a wraz z nim cykloza zmieniła swój łagodny charakter i przeszła w zaawansowane stadium. Zacząłem zachowywać się niczym narkoman, który na początku twierdzi, że nad wszystkim panuje, a w pewnym momencie okazuje się, że to narkotyk nim włada. Nie planowałem już wyjazdów rowerowych mając na względzie codzienne obowiązki, ale zacząłem dopasowywać życie do wymagań rowerowej pasji. Niszcząca forma cyklozy powoli wynosiła rower na pierwsze miejsce. W końcu doszło do tego, że zniknęła gdzieś początkowa radość i euforia. Liczyły się tylko kilometry, prędkość, przewyższenia. Moi przyjaciele podobno zwracali mi uwagę. Podobno, bo przecież ich nie słuchałem. W końcu przestałem nawet myśleć o mojej przyszłości, bezmyślnie odrzucając uczucie…

Opanowanie przyszło niedawno. Uważni czytelnicy zauważyli zapewne, że w moich wpisach zaczęło brakować świeżości, prawdziwej radości. Prostota, przypadkowe tematy, banalne opisy tras zaczęły dominować w moich tekstach. Potem pojawiła się tęsknota, żal, wątki osobiste. Wiedziałem już, że popełniłem błąd, że pasja zamiast dodatkiem do życia, stała się jego głównym wątkiem. A przecież nie o to chodziło.

Otrząsnąłem się, zatrzymałem w tym pędzie, przeszeregowałem priorytety. Pasja, aczkolwiek bardzo ważna, powędrowała na właściwe miejsce. Stała się dodatkiem, a nie podmiotem. Teraz nadszedł czas, aby spróbować uratować to, co w życiu najważniejsze – miłość. I tylko to się liczy.

Po co piszę o tym wszystkim, narażając się na śmieszność? Jeśli mnie się przytrafiło coś takiego, to może nie jestem jedynym, którego dopadła patologiczna forma cyklozy. A jeśli tak, to może uda mi się kogoś uratować przed popełnieniem tych samych błędów.

A dzisiejsza przejażdżka? Po prostu była ;). Ulicami Krakowa, wzdłuż Wisły, wokół Błoń. Tak naprawdę chciałem tylko zebrać myśli i na nowo odkryć prawdziwą, zdrową radość z rowerowej pasji. Pasji pod kontrolą. Pasji, jako dodatku do życia, a nie jego treści.



Tam na zachodzie jest to, co dla mnie najważniejsze…

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 3 15 298

Data 11 lutego 2012 Sob. 15:17 17:00

Rower Giant Boulder 3 15 103

Kalorie 686kcal

Czas 1:32:59 105 1200 0:13 0:11 0:11

Dystans 32.11km 105 1318 4.06 4.36

Prędkość 20.73km/h 107 1250 17.9 21.8 35.4

Kadencja 75rpm 110

Tętno 148bpm 167

Przewyższenia 187m 87 1142        247

Nachylenie + 4.6% - 3.7% + 6.0 - 5.0

Temperatura - 12.0°C - 12.0 - 12.0

To podobno ostatnie bardzo chłodne dni. Nie musiałem dzisiaj jechać na przejażdżkę, bo gdzieś tam jeszcze odczuwam echa choroby, ale musiałem. Bardzo długo czekałem na ten dzień, w którym miałem wykonać bardzo ważny telefon. Musiałem pozbierać myśli, ułożyć słowa, przygotować się… Poprzednio zastąpiłem wpis, który był bardzo osobisty. Dlatego tym razem nie powiem już nic więcej poza tym, że bardzo chciałbym, aby ta wspomniana rozmowa stała się nowym początkiem. Trzymajcie kciuki…



Czy ten zachód słońca będzie dla mnie oznaczał wchód nowego początku?

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 2 14 297

Data 8 lutego 2012 Śr. 16:37 17:36

Rower Giant Boulder 2 14 102

Kalorie 452kcal

Czas 0:58:09 110 1484 0:09 0:10 0:52

Dystans 19.25km 111 1587 2.56 3.64

Prędkość 19.88km/h 112 1270 16.3 21.8 36.4

Kadencja 76rpm 115

Tętno 153bpm 165

Przewyższenia 111m 110 1269        237

Nachylenie + 4.3% - 3.9% + 8.0 - 78.0

Temperatura - 12.0°C - 12.0 - 12.0

A jednak usunąłem poprzednią wersję tego wpisu. Był za bardzo osobisty i sens jego umieszczenia tutaj był wielce wątpliwy. No bo niby czego się spodziewałem? Że wujek Dobra Rada udzieli mi wskazówek, co mam robić? Bzdura. Nikt nie udzieli mi żadnych wskazówek, a na dodatek mam szansę stać się pośmiewiskiem. Poprzednia wersja powędrowała więc do wirtualnego kosza…

Trzeba ją jednak czymś zastąpić, na przykład opisem trasy. Ten niestety także nie będzie porywający. Wybrałem się na przejażdżkę głównie po to, aby mieć pretekst do wpisu. Nie lubię bowiem pisać samych tekstów, które w żaden sposób nie mają związku z pokonaną trasą. Ale wpis, który narodził się podczas jazdy, został usunięty. Przejażdżka była mało ciekawa, a na dodatek męcząca. W weekend dopadło mnie przeziębienie i po raz pierwszy od dawna miałem gorączkę. Wybranie się zatem na rower w trzy dni po chorobie przy -12° C nie było dobrym pomysłem. Przez większość czasu moje serce było w trzeciej strefie pulsu, szybko się zmęczyłem, spociłem i po przejechaniu 12 kilometrów stwierdziłem, że nie dam rady osiągnąć zaplanowanego celu. Wróciłem do domu po przejechaniu zaledwie 19 kilometrów z groszami. To nie było rozsądne, ale – jak mawiała moja babcia – na głupotę nie ma lekarstwa.

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 1 13 296

Data 2 lutego 2012 Czw. 16:58 18:44

Rower Giant Boulder 1 13 101

Kalorie 663kcal

Czas 1:29:12 106 1212 0:15 0:13 1:46

Dystans 30.12km 107 1406 4.40 4.98

Prędkość 20.27km/h 110 1264 17.2 21.6 29.2

Kadencja 77rpm 102

Tętno 149bpm 166

Przewyższenia 189m 85 1136        239

Nachylenie + 4.3% - 3.8% + 6.0 - 6.0

Temperatura - 15.0°C - 15.0 - 15.0

Jest taki stary polski film – nawet starszy ode mnie, bo z 1963 roku – pod tytułem „Kobiela na plaży”. W zrealizowanym w konwencji ukrytej kamery obrazie, Bogumił Kobiela porusza się po gorącej sopockiej plaży… na nartach. Jest pełnia lata, więc trudno się dziwić, że ubrany w zimowy strój aktor budzi powszechne zdziwienie. Podobne spojrzenia czułem na sobie dzisiaj, gdy tuż po zapadnięciu zmroku przemierzałem krakowskie ulice i trasy rowerowe. Nie do końca rozumiem, skąd to zdziwienie, wszakże rowerzystę można porównać do silnika, który gdy pracuje to się nagrzewa, więc nie jest mu zimno. Można wręcz powiedzieć, że rowerzysta ma zdecydowaną przewagę nad silnikiem, który czasem – zwłaszcza, gdy jest tęgi mróz – nie odpala. Rowerzysta odpala zawsze! Mając więc taką przewagę nad techniką, spokojnie jechałem sobie po Krakowie. Od czasu do czasu z nieba spadały drobne płatki śniegu, figlarnie migocząc w światłach latarni i niczym małe igiełki kłując w oczy.

Czas płynął, a temperatura powoli spadała. Ile dokładnie wynosiła, tego nie wiem, ponieważ niemiecka technologia w postaci „wypasionego” licznika rowerowego zatrzymała się na -10° C. Czyżby Hans zwykł spędzać zimę z kuflem w dłoni, tuląc się do obfitych kształtów swej „pięknej inaczej” Helgi? Amerykańska technika w postaci GPS’a też nie była lepsza. Prawie w pełni naładowane urządzenie, po godzinie nie mrozie „powiedziało”, że baterie są wyczerpane. A przecież to tylko -15° C. Bywało gorzej, tzn. chłodniej. Pamiętam ze studenckich czasów, że nawet w ponad dwudziestostopniowe mrozy Wisła nie zamarzała. Dlaczego? To proste. W owych czasach skład wody wiślanej bardziej przypominał produkty rafinacji ropy naftowej, niźli mariaż dwóch atomów wodoru z atomem tlenu. Od ładnych paru lat Wisła zamarza zimą. A więc jest nieźle.

Dzisiejsza przejażdżka trwała około półtorej godziny. Po drodze spotkałem tylko trzech bikerów, ale w takich warunkach można tę liczbę określić jako „tłum”. Nie zmarzłem, a przynajmniej nie tak bardzo, jakbym się tego mógł spodziewać. Mimo to, po powrocie do domu zaaplikowałem sobie gorącą herbatę z cytryną.



Jest dobrze!