Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 9 17 541

Data 26 lutego 2014 Śr. 16:46 18:31

Rower Giant Boulder 9 17 190

Kalorie 836kcal

Czas 1:43:59 117 1130 0:36 0:27 1:16

Dystans 43.01km 115 1123 12.29 13.84

Prędkość 24.81km/h 97 892 20.1 30.6 51.4

Kadencja 74rpm 106

Tętno 144bpm 165

Przewyższenia 479m 41 441        329

Nachylenie + 3.9% - 3.5% + 9.0 - 8.0

Temperatura 4.7°C 2.0 7.0

Nie miałem pomysłu na dzisiejszą przejażdżkę. Wymyśliłem tylko sobie, że z racji wiejącego wiatru najpierw pojadę na wschód, czyli pod wiatr, aby potem mieć ułatwiony powrót. Jak pomyślałem, tak uczyniłem i pół godziny przed zachodem słońca jechałem już w stronę Kokotowa. Trwały popołudniowe godziny szczytu, więc musiałem uważać na drodze. Minąłem Kokotów i Węgrzce Wielkie. Wkrótce dojechałem do Zakrzowa. Tam pomyślałem sobie, że dosyć rutyny i nie pojadę do Niepołomic, ani nie zawrócę w stronę Krakowa, tylko skieruję się na południe. Przejechałem więc jeszcze kawałek do Zakrzowca i na chwilę obrałem kurs na zachód, aby po dotarciu do Ochmanowa skręcić na południe w stronę Bodzanowa. To rzadko odwiedzane przeze mnie okolice, a szkoda, bo trudno tutaj znaleźć choćby kawałek płaskiego terenu. Drogi albo pną się do góry, zmuszając serce i mięśnie do solidnej pracy, albo powodują gwałtowne wydzielanie endorfin na szybkich zjazdach.

Za Bodzanowem kontynuowałem podróż na południe, minąłem drogę krajową numer 94, a po około kilometrze skręciłem na zachód i dotarłem do drogi 966, która łączy Gdów z Wieliczką. Nie lubię tamtędy jeździć. Droga jest stosunkowo wąska, pozbawiona poboczy, można na niej spotkać prowincjonalnych mistrzów kierownicy, którzy przyodziani w dresy w swych poniemieckich maszynach, szpanują przed pasażerkami o włosach koloru blond. Z duszą na ramieniu skierowałem się w stronę Wieliczki. Pod jednym względem jest to jednak ciekawa droga. Góra, dół, góra, dół, góra, dół, Wieliczka – tak mniej więcej wygląda jej profil.

Żeby nie było zbyt krótko i zbyt łatwo, z Wieliczki wróciłem do Krakowa ulicami Sądową i Krzemieniecką. Ostatnie tego dnia pagórki czekały na mnie w okolicach Kosocic, skąd miałem już tylko „rzut beretem” do domu.

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 8 16 540

Data 23 lutego 2014 Niedz. 11:15 13:45

Rower Giant Boulder 8 16 189

Kalorie 1248kcal

Czas 2:24:55 66 638 0:18 0:15 0:00

Dystans 65.45km 66 575 7.39 7.61

Prędkość 27.10km/h 67 501 24.4 30.0 42.4

Kadencja 79rpm 109

Tętno 150bpm 168

Przewyższenia 238m 98 995        248

Nachylenie + 3.2% - 3.1% + 9.0 - 4.0

Temperatura 11.5°C 9.0 13.0

A może zima już nie wróci? Tak sobie pomyślałem, gdy obudziło mnie słońce, a krajobraz za oknem przypominał wczesną wiosnę. Dziesięć stopni ciepła to nie południe Europy, ale tu i teraz to prawdziwy upał. Nie zastanawiałem się więc długo, co zrobić z tak pięknie rozpoczętym dniem i tuż po śniadaniu oraz obowiązkowej kawie, wybrałem się na przejażdżkę.

Dzisiaj wybrałem kierunek wschodni. Dosyć dawno nie eksplorowałem tych rejonów, a przecież to wdzięczna okolica do rowerowych wypadów. Nawierzchnia dobra, niedzielny ruch niewielki, cisza i spokój. Pojechałem w stronę Niepołomic, ale nie wjeżdżałem do centrum miasta, lecz od razu skierowałem się na most na Wiśle. Potem pojechałem w stronę Ruszczy i dalej w stronę Nowej Huty. Krajobrazy stały się nieco mniej romantyczne, bo pozostałość komunizmu w postaci Huty im. Tadeusza Sendzimira – dawnej Lenina – do mikroprzedsiębiorstw raczej nie należy i kominów tutaj pod dostatkiem.

Pozostawiwszy za plecami industrialne widoki, obrałem kierunek na Mogiłę i w ten sposób dotarłem na Rybitwy, skąd – jak wiadomo – mam już tylko kilka kilometrów do domu. Jak na luty, dystans był całkiem niezły, więc aby był jeszcze nieco lepszy, nie wybrałem najkrótszej drogi, ale zboczyłem – w dobrym tego słowa znaczeniu – w stronę ulicy Myśliwskiej i dopiero potem wróciłem do domu.

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 7 15 539

Data 20 lutego 2014 Czw. 16:29 18:45

Rower Giant Boulder 7 15 188

Kalorie 841kcal

Czas 1:41:51 119 1148 0:13 0:12 1:39

Dystans 42.54km 117 1132 4.55 5.35

Prędkość 25.06km/h 94 852 20.9 25.5 38.1

Kadencja 79rpm 121

Tętno 146bpm 169

Przewyższenia 180m 109 1171        239

Nachylenie + 4.0% - 3.2% + 7.0 - 5.0

Temperatura 5.5°C 3.0 9.0

Jakiś czas temu uświadomiłem sobie ze sporym zdziwieniem, że jeszcze nigdy nie przejechałem przez wszystkie krakowskie mosty jednego dnia. Oczywiście mam na myśli mosty łączące dwa brzegi Wisły. Dzisiaj postanowiłem spróbować nadrobić tę ewidentną zaległość w rowerowych eskapadach, chociaż wziąwszy pod uwagę porę roku i szybko zapadający zmierzch, liczyłem się z tym, że przejażdżka może być jedynie przymiarką do właściwego przedsięwzięcia.

Wyruszyłem przed siedemnastą, co oznaczało, że większość trasy będę pokonywał w ciemności. Założyłem sobie, że przez każdy most będę przejeżdżał wyłącznie jeden raz, co oznaczało, że ich liczba musi być parzysta, abym w końcu znalazł się na właściwym brzegu rzeki. Sprawa z pozoru wydawała się łatwa, ponieważ w granicach administracyjnych Krakowa jest 10 mostów drogowych. Ale przecież ja nie jechałem samochodem, lecz rowerem, a dla rowerów dostępny jest jeden most więcej. Mam rzecz jasna na myśli Kładkę Bernatka. Z racji pory dnia postanowiłem uwzględnić ją w rachubach, więc mostów zrobiło się jedenaście, co oznaczało, że z jednego z nich powinienem zrezygnować. W przedbiegach odpadł zatem Stopień Wodny Kościuszko, jako najbardziej odległy i tak naprawdę mało interesujący.

Najpierw pojechałem w stronę Mogiły, aby zaliczyć pierwszą z przepraw, czyli Most Wandy. Ponieważ zamierzałem na każdym moście przeprowadzić mini sesję zdjęciową, poruszałem się po chodniku, aby nie ryzykować rozjechania przez samochody. A popołudniowy ruch w tym miejscu jest naprawdę spory. Za Mostem Wandy skręciłem na zachód, aby jadąc przez Łęg dotrzeć do kolejnego mostu, którym był Most Nowohucki. I znów krótki postój, i znów w drogę. Kolejny etap był krótki, bo niebawem dotarłem do Mostu Ofiar Dąbia. Za nim skręciłem na ścieżkę rowerową i pojechałem w górę biegu Wisły. I znów nie nacieszyłem się jazdą, bo wkrótce czekał mnie postój na Moście Kotlarskim. Rzut beretem dalej jest Most Powstańców Śląskich, na którym także się zatrzymałem.

Zmierzch począł przechodzić w noc, gdy pokonywałem kolejne kilkaset metrów, aby „zaliczyć” Kładkę Bernatka. To miejsce, swego czasu krytykowane – jak to w Polsce bywa – za projekt, za nazwę, za wszystko, odmieniło oblicze tej części miasta, tchnęło nowego ducha w zgnuśniałe i zaniedbane okolice, odkryło piękno Podgórza. Krótka chwila, by zatrzymać w kadrze magię tego miejsca i nadszedł czas na kolejny krótki etap, tym razem do Mostu Piłsudskiego. Po chwili ponownie zjechałem na ścieżkę rowerową wzdłuż Wisły, aby dotrzeć do Mostu Grunwaldzkiego. Jego okolica także przeszła przeobrażenia. W moich studenckich czasach mogłem stąd podziwiać Wawel, bądź Skałkę. Teraz mogę spojrzeć na Mangghę, no i oczywiście na… balon. A już niebawem będzie można podziwiać najnowocześniejsze w Polsce centrum konferencyjne.

Kolejnym mostem był Most Dębnicki, który przejeżdżam przynajmniej dwa razy dziennie – jadąc do pracy i wracając do domu. Trudno tutaj o chwilę spokoju, więc szybko uciekłem z tego miejsca, aby dojechać do ostatniego mostu – Mostu Zwierzynieckiego. To ostatni miejski most, nie licząc wspomnianego na początku Stopnia Wodnego Kościuszko, która jest przeprawą na obwodnicy Krakowa. Zatrzymałem się tutaj po raz ostatni, aby zrobić kilka pożegnalnych zdjęć. Wkrótce ruszyłem w drogę, aby tym razem bez żadnych postojów dotrzeć do domu.



Tuż przed zachodem słońca na Moście Wandy
Widok z Mostu Nowohuckiego
Most Ofiar Dąbia
Zapadający wieczór na Moście Kotlarskim
Kładka Bernatka widziana z Mostu Powstańców Śląskich…
…i Podgórze uchwycone z Kładki Bernatka
Most Piłsudskiego
Wawel widziany z Mostu Grunwaldzkiego…
…i z Mostu Dębnickiego
Noc na Moście Zwierzynieckim

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 6 14 538

Data 16 lutego 2014 Niedz. 12:27 14:28

Rower Giant Boulder 6 14 187

Kalorie 928kcal

Czas 1:55:19 108 1017 0:12 0:12 0:00

Dystans 51.03km 100 943 4.69 5.62

Prędkość 26.56km/h 76 600 23.0 27.6 39.0

Kadencja 79rpm 110

Tętno 144bpm 164

Przewyższenia 179m 111 1175        239

Nachylenie + 3.8% - 3.2% + 5.0 - 4.0

Temperatura 10.3°C 10.0 12.0

Budowa szosówki pochłonęła mnie na tyle, że przez dwa ostatnie dni nie znalazłem czasu, aby choć na chwilę wyskoczyć z domu na przejażdżkę. A szkoda, bo za oknem prawie wiosna. Trzeba wykorzystać ten czas, bo zima wcześniej lub później na pewno o sobie przypomni. Dzisiaj był kolejny ciepły dzień i tym razem nie zmarnowałem go. Tuż po dwunastej wyruszyłem na miejską przejażdżkę. Warunki były prawie idealne. Prawie, bo znów wiało, co zmuszało mnie do solidnej pracy podczas jazdy na zachód. Nagrodą za trudy było oczywiście wspomaganie podczas powrotu do domu.

W Małopolsce właśnie skończyły się zimowe – przynajmniej z nazwy – ferie. Wraz z nimi skończył się także mój urlop. Jutro powrót do pracy i powrót do popołudniowo-wieczornych przejażdżek. Jak dobrze, że dzień jest już coraz dłuższy.

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 5 13 537

Data 13 lutego 2014 Czw. 11:53 14:32

Rower Giant Boulder 5 13 186

Kalorie 1126kcal

Czas 2:20:59 70 680 0:17 0:14 0:00

Dystans 60.92km 77 671 6.82 6.59

Prędkość 25.93km/h 84 702 23.0 27.8 37.7

Kadencja 78rpm 105

Tętno 144bpm 159

Przewyższenia 230m 99 1013        257

Nachylenie + 3.4% - 3.2% + 6.0 - 6.0

Temperatura 4.8°C 3.0 9.0

Justyna Kowalczyk biegła już po złoto, gdy wyruszałem na dzisiejszą przejażdżkę. Ubrałem się dosyć odważnie, czyli zamiast zimowej kurtki wybrałem ocieplaną bluzę. Poza odprężeniem, które przynosi mi każda przejażdżka, miałem jeszcze inny cel. Zamierzałem przetestować nowy nabytek, którym jest… aparat fotograficzny. Ten dotychczas używany wyraźnie odstawał parametrami od wymagań współczesności. W czasach fotografii analogowej dobry aparat kupowało się na lata. Technika cyfrowa zmieniła ten stan rzeczy. Dotyczy to praktycznie wszystkiego. Mój telewizor ma – uwaga – 22 lata. Wcześniej czy później odmówi posługi i wtedy kupię nowy, płaski, cyfrowy. Po kilku latach będzie już tak przestarzały, że pewnie będę musiał go wymienić. I tak oto kręci się współczesna gospodarka. No ale nie o tym miałem pisać…

Plany testowania nowego aparatu zostały pokrzyżowane przez pogodę. Scenerią przejażdżki był bowiem Kraków spowity we mgle. Dopiero w okolicy Przegorzał pojawiło się słońce, ale powietrzu daleko było do przejrzystości. Południowy wiatr nie dawał się we znaki, a mnie, pomimo lekkiego ubrania, było wystarczająco ciepło. Gdy ponownie znalazłem się bliżej centrum miasta, słońce znów schowało się za oparami mgły. Mimo to jeździło mi się na tyle dobrze, że planowane 40 kilometrów zostało wydłużone do ponad 60.



Zamek w Przegorzałach
Zamglona Wisła w okolicach Mostu Wandy

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 4 12 536

Data 10 lutego 2014 Pon. 12:07 14:39

Rower Giant Boulder 4 12 185

Kalorie 984kcal

Czas 2:00:06 101 942 0:13 0:13 0:00

Dystans 51.21km 98 931 5.10 5.95

Prędkość 25.58km/h 88 763 22.5 26.6 36.8

Kadencja 79rpm 115

Tętno 146bpm 163

Przewyższenia 182m 108 1167        242

Nachylenie + 3.6% - 3.0% + 4.0 - 5.0

Temperatura 10.2°C 9.0 12.0

W Małopolsce zaczął się drugi tydzień ferii zimowych, a wraz z nim także mój urlop. Przyda mi się te kilka wolnych dni, bo czuję się trochę przemęczony. Będę miał też czas, aby przyspieszyć pracę nad rowerem szosowym.

Pierwszy dzień urlopu przywitał mnie piękną pogodą. Trzeba było z niej skorzystać, bo cudów nie ma – wcześniej lub później zima przypomni o sobie. Wyruszyłem w samo południe. Było dosyć ciepło, ale niestety wiał dosyć mocny, południowo-zachodni wiatr. Jeździłem wyłącznie po mieście. Tu i ówdzie leżą jeszcze skromne resztki śniegu, ale trasy rowerowe i ulice są od nich wolne. Tylko piach przypomina, że jeszcze kilka dni temu były pokryte białym puchem. Niestety w piachu kryć się mogą przykre pułapki. Dojeżdżając do Salwatora poczułem, że przód stał się podejrzanie miękki. Zatrzymałem się. Nie było żadnych wątpliwości. Złapałem gumę – pierwszą gumę w tym roku. Schwalbe Racing Ralph zawiódł mnie po raz pierwszy. Uważnie sprawdziłem koło, aby znaleźć winowajcę. Okazał się nim mały kawałek ostrego jak brzytwa szkła. Sądząc po kolorze, było to szkło z butelki po piwie. Ja wiem – trzeba kochać wszystkich ludzi. Ja wiem – każdy popełnia błędy. Mimo to, gdyby mi się nawinął ten bezmózgowiec, to brakujące ogniwo w teorii Darwina, to nie ręczę za siebie… Cóż miałem zrobić. „Zainstalowałem” się na pobliskiej ławeczce i poświęciłem najbliższe dwadzieścia minut na naprawę koła.

Potem nie było już żadnych niespodzianek i spokojnie wróciłem do domu.


Do uroczystego otwarcia Kraków Arena pozostał już tylko miesiąc

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 3 11 535

Data 8 lutego 2014 Sob. 11:34 13:36

Rower Giant Boulder 3 11 184

Kalorie 984kcal

Czas 1:58:54 103 961 0:27 0:19 0:00

Dystans 51.59km 94 916 9.60 10.07

Prędkość 26.04km/h 82 684 21.1 31.3 56.2

Kadencja 77rpm 107

Tętno 147bpm 163

Przewyższenia 343m 70 714        334

Nachylenie + 3.6% - 3.3% + 8.0 - 9.0

Temperatura 9.7°C 8.0 14.0

Rower zimowy nie ma lekko. Bierze na siebie całe zło tej pory roku. Sól, piach, śnieg, błoto to jego żywioł. Częstsze niż zwykle mycie jest przykładem syzyfowej pracy. Po przejechaniu kilku kilometrów nie ma już śladu po czystym rowerze. Ta zima jest łagodna, ale i tak daje się we znaki mechanizmom. Wczoraj musiałem wymienić łańcuch – wcześniej niż zazwyczaj. Umyłem też dokładnie cały rower. Na koniec okazało się, że tylna piasta wymaga demontażu, przeczyszczenia i przesmarowania. Dzisiaj mogłem więc jechać na czystym sprzęcie, a słońce na niebie dawało nadzieję, że czystym pozostanie na dłużej. Niestety wiosenna aura wcale nie oznacza, że drogi są suche. Wręcz przeciwnie. Topniejący śnieg formuje liczne i brudne kałuże, więc tradycyjnie, czyli po kilku kilometrach, rower wyglądał tak, jak zimą wyglądać powinien.

Od dłuższego czasu unikałem podjazdów. W zimowej kurtce i z kominiarką na twarzy, która przeszkadza w oddychaniu, trudno jest szybko i sprawnie pokonywać przewyższenia. Dzisiaj jednak było ciepło, mogłem ubrać jedynie ocieplaną bluzę, a kominiarka została w domu. I dlatego właśnie od razu po rozpoczęciu przejażdżki pojechałem do Kosocic, aby sprawdzić, jakie szkody kondycyjne wyrządziły ostatnie tygodnie. Okazało się, że jest całkiem nieźle. Ukontentowany tym faktem mogłem z radością i werwą kontynuować eskapadę. Większość dróg, którymi się poruszałem była mokra, ale pozbawiona śniegu. Niemiła niespodzianka spotkała mnie tylko w okolicy Kładki Bernatka od strony Podgórza. Asfalt pokryty był twardą warstwą topniejącego śniegu i głębokimi kałużami. Tylko szczęściu zawdzięczam, że na oczach spacerowiczów nie zaliczyłem widowiskowej „gleby”.

Przebrnięcie przez wspomniane kałuże ostatecznie przywróciło pierwotny wygląd roweru, czyli ten sprzed wczorajszego mycia. No i wróciłem do punktu wyjścia…

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 2 10 534

Data 5 lutego 2014 Śr. 16:48 18:58

Rower Giant Boulder 2 10 183

Kalorie 1042kcal

Czas 2:07:09 90 858 0:15 0:15 2:10

Dystans 49.53km 107 1005 5.25 6.08

Prędkość 23.38km/h 118 1094 20.9 24.3 35.9

Kadencja 73rpm 117

Tętno 146bpm 177

Przewyższenia 185m 105 1154        239

Nachylenie + 3.5% - 3.0% + 9.0 - 6.0

Temperatura 5.0°C 3.0 7.0

Zdaje się, że jednak rację mieli amerykańscy synoptycy, prognozując ciepłą zimę. Towarzysze radzieccy – przepraszam, ale dla mnie Rosja pod rządami Putina to nowa wersja Związku Sowieckiego – mylili się. Siarczyste mrozy, które przepowiadali, zdarzyły się tylko na północy USA, gdzie zresztą nie trwały zbyt długo, no i oczywiście na Syberii, gdzie w zasadzie mróz jest zawsze. A skoro jesteśmy przy Syberii, to jeszcze niedawno za taką pomyłkę, wspomniani meteorolodzy przez resztę życia badaliby głębokość wiecznej zmarzliny. Rosja to w ogóle dziwny kraj. Ostatnio w sieci stały się modne zdjęcia toalet w Soczi. Ludzie! W jakim innym kraju można było wpaść na pomysł, aby umieścić obok siebie trzy muszle klozetowe, a naprzeciw nich pisuary? Czyżby powrót do rzymskiej tradycji wspólnej defekacji? Nie podejrzewam. Rzym to była zaawansowana cywilizacja. Powtarzam: cywilizacja. A może jest to rozwiązanie rodem z techniki lotniczej, gdzie najważniejsze mechanizmy są zdublowane? Zatka się jeden kibel, obok jest drugi, a jakby i ten zawiódł, to pozostaje trzeci. No dobrze. A jak wytłumaczyć muszle, a naprzeciwko nich krzesła? Względy bezpieczeństwa? Czyżby w Rosji nawet robienie kupy było nadzorowane przez milicję? A może to miejsca dla czekających w kolejce? A może dla publiczności?

No i proszę. Doszedłem od synoptyków do toalet. Zaiste dziwne bywają ścieżki, po których krążą myśli. Chciałoby się dodać – nieuczesane. Podczas dzisiejszej przejażdżki miałem sporo czasu, aby oddać się myśleniu o rzeczach błahych. Nie muszę poświęcać każdej chwili, aby rozważać poważne problemy, ratować świat przed zagładą, medytować nad zagadką istnienia. Dla równowagi potrzebny jest drugi biegun. W tym przypadku drugi biegun myśli. I tak było do momentu, w którym z ciemności nadwiślańskich krzaków na wysokości Wodociągów Krakowskich, wyskoczył na mnie pies…

Psy wyraźnie nie darzą mnie sympatią. Pech chciał, że akurat jechałem wolno, bo resztki zmrożonego śniegu skutecznie hamowały moje zapędy. Pies uparł się, aby złapać moją prawą nogę. Biegł obok mnie, niemiłosiernie głośno szczekał i regularnie doskakiwał do stopy, gdy tylko znajdowała się w najniższym położeniu. Nie wyglądało, żeby chciał się bawić. Miało bydle kondycję, bo biegło obok mnie i nie chciało się odczepić. Śnieg się skończył, przyspieszyłem, a on nadal biegł, szczekał, skakał i odpuścić nie zamierzał. Na nic zdały się kombinacje, kluczenie kierownicą, czy nie nadające się do publikacji „prośby”, aby przestał. Pomyślałem, że to będzie fajny widok, gdy wpadnę zdyszany, z obłędem w oczach do centrum miasta, a za mną rozjuszony pies. Na szczęście po prawie kilometrze zmęczył się i wydawszy kilka zachrypniętych szczeknięć, zatrzymał się. Ja też byłem już zmęczony, ale nim zwolniłem, oddaliłem się na bezpieczną odległość.

I tak przeszedłem od meteorologii, poprzez rosyjskie, dzikie obyczaje do kynologii.

Dalsza część drogi minęła już bez niespodzianek.

Podsumowanie Profil Prędkość Tętno Temperatura

Aktywność 1 9 533

Data 1 lutego 2014 Sob. 8:58 10:53

Rower Giant Boulder 1 9 182

Kalorie 909kcal

Czas 1:44:48 115 1125 0:12 0:11 0:00

Dystans 41.79km 119 1146 4.61 4.69

Prędkość 23.92km/h 112 1034 22.5 24.3 39.8

Kadencja 75rpm 108

Tętno 151bpm 170

Przewyższenia 168m 114 1200        241

Nachylenie + 3.6% - 3.5% + 4.0 - 5.0

Temperatura - 2.5°C - 4.0 - 1.0

Spodziewając się tłumu gości, którzy mieli przyjechać na zaległe urodziny Moniki, wstałem już przed ósmą rano. Bynajmniej nie dlatego, aby o świcie budzić sąsiadów odkurzaczem lub pląsać po mieszkaniu z mopem, ale po to, aby należycie przygotować organizm do świętowania. A najlepszym przygotowaniem jest oczywiście przejażdżka rowerowa, która – jak wszem i wobec wiadomo – odświeża ciało i duszę. Wiedząc, że dzisiaj ma nadejść ocieplenie, z nadzieją spojrzałem na termometr i… cztery stopnie poniżej zera zdawały się sugerować, że raczej się nie przegrzeję. Ubrałem więc kominiarkę tak, aby zasłaniała także nos i wyruszyłem przed siebie w biały krajobraz stolicy Małopolski.

Kolejny raz trasa nie była specjalnie ambitna. Znowu pojawiłem się przy Wiśle, aby organoleptycznie przekonać się, że choć deptak i ścieżka rowerowa pokryte są śniegiem, to jest on ubity i spokojnie da się jechać bez większego ryzyka upadku. Ale – uwaga – tylko po tej stronie rzeki, po której leży Wawel. Strona druga – o czym miałem przekonać się niebawem – jest taka, jak ją Pan Bóg stworzył, a raczej przysypał śniegiem. Tam jazda była o wiele cięższa i budowaną w trudzie i znoju dość dobrą prędkość średnią, trafił szlag.

Pomimo wszelkich niedogodności jechało się fajnie. Zdaje się, że mocny ostatnimi czasy wiatr kolejny raz przegnał smoka – sorki – smog znad miasta. Powietrze zdawało się zawierać więcej tlenu niż zwykle. Gdy więc wróciłem do domu, byłem mocno odprężony i pozytywnie nastawiony do świata całego, co dobrze rokowało w kontekście nadchodzącego biesiadowania.

A ocieplenie w końcu nadeszło. Zaraz po tym, jak wróciłem do domu…


Biały szlak przede mną…
…i za mną