Podsumowanie Profil Prędkość Moc Tętno Temperatura

Aktywność 11 68 854

Data 25 czerwca 2016 Sob. 11:21 15:15

Rower Ridley Fenix 11 31 176

Kalorie 1886kcal

Czas 3:43:02 18 164 0:46 0:34 0:00

Dystans 104.64km 35 184 19.54 17.35

Prędkość 28.15km/h 55 389 25.3 30.4 51.6

Kadencja 92rpm 146

Tętno 133bpm 155

Moc 162W 56 715 132 168 690

TSS 168 50 292

Przewyższenia 592m 63 315        284

Nachylenie + 3.0% - 3.4% + 8.8 - 9.2

Temperatura 35.8°C 33.0 39.0

Moje piękne kolorowe sny zostały brutalnie przerwane nad ranem przez potężną burzę. Wiało, grzmiało i lało. Spojrzałem na ekran smartfona. Była piąta. Pomyślałem, że jeśli wstanę wcześniej, to mam szansę wyskoczyć na rower, zanim gorące słońce przejmie władzę nad światem. Przyłożyłem na chwilę głowę do poduszki i to był błąd. Gdy obudziłem się po raz wtóry, było już po dziewiątej, a cyfry na wyświetlaczu termometru odebrały resztki nadziei na orzeźwiającą przejażdżkę. Zanim zjadłem śniadanie i przygotowałem się do jazdy, zrobiło się jeszcze goręcej. Po jedenastej wsiadłem wreszcie na rower i ruszyłem przed siebie w rozgrzaną otchłań…

Musiało być ciężko. W tych warunkach nie mogło być inaczej. Asfalt potęgował uczucie gorąca, tworząc w oddali falujące wizje fatamorgany. Wilgotne powietrze zdawało się parzyć płuca i nie pozostawiać w nich wystarczającej ilości tlenu. Temperatura rosła z każdą chwilą, a ja uparcie jechałem przed siebie, mijając nielicznych śmiałków, którzy mnie podobni, miast ukryć się w cieniu ze szklanką mocno zmrożonej coli, wybrali próbę siły i charakteru. Ponownie wybrałem łatwą trasę, której spory fragment miał wieść przez migoczącą światłocieniem, zieloną głębię Puszczy Niepołomickiej. Jednak nawet tam nie znalazłem zagubionej rześkości i nie odkryłem nowych pokładów energii.

Spokojnie wracałem do domu, z rzadka mijając już nie tylko pieszych i rowerzystów, ale nawet samochody. Zbliżał się przecież moment rozpoczęcia kolejnego meczu Polaków na Euro. Cała droga należała więc do mnie. Powoli mijane słupki kilometrowe zaprowadziły mnie w końcu na krakowskie przedmieścia, skąd już blisko miałem do bezpiecznej przystani w domowym zaciszu i do szklanki mocno zmrożonej coli.