Podsumowanie Profil Prędkość Moc Tętno Temperatura

Aktywność 10 56 842

Data 24 maja 2016 Wt. 16:10 19:43

Rower Ridley Fenix 10 19 164

Kalorie 2055kcal

Czas 3:30:53 44 263 1:04 0:42 0:00

Dystans 103.65km 37 197 27.72 23.46

Prędkość 29.49km/h 23 168 25.8 32.8 56.4

Kadencja 89rpm 122

Tętno 137bpm 159

Moc 193W 31 219 158 176 704

TSS 334 2 10

Przewyższenia 891m 28 130        302

Nachylenie + 3.2% - 3.8% + 8.5 - 12.7

Temperatura 24.2°C 21.0 27.0

Teoretycznie powinienem dzisiaj jechać dość spokojnie i zachowawczo, bo kolejny raz zaplanowałem coś większego w najbliższych dniach, a więc dobrze byłoby nie zmuszać organizmu do zbyt dużego wysiłku. Ale jak można zachować spokój, jeśli po raz drugi w życiu jedzie się z miernikiem mocy? To jest właśnie ta „zabawka”, o której wspominałem dwa dni wcześniej, gdy opisywałem całkowicie nieudaną – pod względem samopoczucia – wycieczkę. Dzisiaj byłem już wypoczęty, o ile oczywiście można być wypoczętym popołudniu, po spędzeniu większej części dnia w pracy. Tak czy owak, należy jednak uznać, że dopiero dzisiaj miała się odbyć premiera nowego urządzenia. O samym mierniku napiszę nieco więcej na moim blogu technicznym. Tutaj jedynie naszkicuję słowami zarys trasy, po której podążałem samotnie w dzisiejsze popołudnie.

Pojechałem na wschód, pod wiatr, który według meteo.pl powinien być umiarkowany, ale w rzeczywistości stawiał solidny opór. Przejechałem przez Zakrzów, a w Staniątkach skręciłem na południe. Zaliczyłem pierwszy tego dnia podjazd w Suchorabie, zapominając, że przecież miałem jechać spokojnie i korzystać raczej z „miękkich” przełożeń. Dotarłem do Książnic, przejechałem na drugą stronę Raby i jadąc drogą 967, podążałem w kierunku Łapczycy. To nie był najlepszy pomysł, bo droga ta nie należy do najprzyjaźniejszych dla rowerzystów. Spory ruch i brak poboczy sprawia, że trudno tutaj się odprężyć, a dusza lewituje w okolicach ramion. Wiatr potęgował to poczucie braku bezpieczeństwa, nie pozwalając na zachowanie idealnie równego i stabilnego toru jazdy. Gdy więc już dotarłem do Łapczycy, odetchnąłem z ulgą, bo chociaż na drodze 94 ruch był jeszcze większy, to miałem do dyspozycji bezpieczne, szerokie pobocza.

Nadal jechałem na wschód, zamierzając dotrzeć do Bochni, co też wkrótce uczyniłem. Tam skierowałem się w stronę mojego ulubionego szlaku, czyli Górnego Gościńca, rozpoczynając w ten sposób drogę powrotną. Tym razem wiatr mi raczej sprzyjał. Raczej, bo nie wiał dokładnie ze wschodu, ale i tak było o niebo lepiej, niż wcześniej. Powrót nieco sobie wydłużyłem, decydując się na krótką wizytę w Niepołomicach, zapominając o mocnym postanowieniu, że dzisiejsza przejażdżka będzie jedynie delikatnym rozruchem.