Podsumowanie Profil Prędkość Moc Tętno Temperatura

Aktywność 7 47 965

Data 18 czerwca 2017 Niedz. 14:36 18:19

Rower Cube Agree 7 23 23

Kalorie 2103kcal

Czas 3:32:57 29 248 1:01 0:48 0:00

Dystans 103.14km 25 208 24.78 26.37

Prędkość 29.06km/h 24 243 24.0 32.8 72.0

Kadencja 89rpm 147

Tętno 136bpm 156

Moc 193W 28 219 155 195 793

TSS 245 21 122

Przewyższenia 893m 24 128        477

Nachylenie + 3.6% - 3.4% + 11.4 - 14.0

Temperatura 22.8°C 21.0 26.0

Niedziela. Przedpołudnie jak zwykle spędziłem w KdM, czyli miejscu, w którym rok wcześniej zmieniło się moje życie. Wracając do domu miałem czas, aby zastanowić się, gdzie mam spędzić pozostałą część ostatniego dnia weekendu. Znowu nie miałem jasnej i skrystalizowanej koncepcji, więc skończyło się jak zwykle, czyli pomysłem, aby plan powstawał podczas jazdy.

Plan istotnie powstał podczas jazdy, a konkretnie po pierwszych kilkunastu kilometrach. Zdecydowałem się na jazdę drogą 94 w kierunku Olkusza. Pomysł nie był najszczęśliwszy, bo niedziela była zarazem ostatnim dniem długiego weekendu, a więc samochodów długie ciągnęły się szeregi, co sprawiało, że trudno było mówić o odprężającej jeździe. A jechałem cały czas w górę, więc płuca domagały się powietrza, a najlepiej świeżego powietrze, o czym raczej marzyć w tych warunkach nie mogłem. Mimo to dość sprawnie poruszałem się na północny zachód i dopiero w Jerzmanowicach powiedziałem: „dość” i skręciłem na południe. Nareszcie znalazłem się w innym świecie, gdzie tylko z rzadka mijały mnie samochody, a ja mogłem w pełni poddać się urokom jazdy i urokom otaczającej mnie przyrody. Przejechałem przez Szklary, Pisary, Nawojową Górę, Frywałd i dotarłem do Sanki. Tam skręciłem na wschód i wspierany wiatrem oraz grawitacją (jechałem z góry), szybko pojawiłem się w Kryspinowie. Niedługo potem byłem już w centrum Krakowa, a konkretnie obok Wawelu, co nie było dobrym pomysłem, bo zapomniałem, że osiemnastego każdego miesiąca „jaśniepan” z Warszawy nawiedza doczesne szczątki swojego brata, co jest wystarczającym powodem, aby przy siedzibie królów kraju nad Wisłą, na jedną kostkę brukową przypadało pięciu policjantów. Stróże porządku kulturalnie mnie przepuścili i miałem wątpliwą przyjemność przejechania wzdłuż linii demarkacyjnej, oddzielającej od siebie dwie manifestacje. Wzajemnie sprzeczne hasła docierały do moich uszu, z których zdecydowana większość pozbawiona była przesłania miłości bliźniego, pomimo faktu, iż uczestnicy jednej z manifestacji mieli więcej różańców i świętych obrazków aniżeli stragany na Jasnej Górze. Bóg wszakże kocha wszystkich tak samo i bez wyjątku, a zatem pobłogosławiwszy w myślach obie grupy rodaków, pomknąłem w stronę domu. Rozpoczynał się właśnie niedzielny wieczór w ostatnią wiosenną niedzielę. Za tydzień będzie już lato.