Tylna przerzutka zmieniała swoje położenie 8562 razy na dystansie nieco ponad 2000 kilometrówPrzyszła mi do głowy zupełnie logiczna myśl, że określanie maksymalnego dystansu, jaki można przejechać na jednym ładowaniu akumulatora Di2, jakkolwiek bardzo przekonujące z marketingowego punktu widzenia, nijak się ma do rzeczywistości. Dlaczego? To proste. Przecież akumulator Di2 nie napędza roweru, lecz zasila układ zmiany przełożeń. Jasne więc jest, że ten kolarz, który rzadko zmienia biegi, niewzruszenie mknąc na przekór rzeźbie terenu niczym auto z silnikiem diesla, przejedzie o wiele więcej od tego, który dobiera przełożenia z dokładnością do każdego procenta nachylenia lub z radością dzikiego, który po raz pierwszy ujrzał ogień, ciśnie przyciski częściej, niż James Bond spust w Walther PPK. A więc z fizycznego (elektrycznego) punktu widzenia, miarodajnym parametrem opisującym wydajność akumulatora jest nie dystans, a liczba zmian przełożeń, którą możemy wykonać. Tutaj mogę się przyczepić do swoich własnych twierdzeń, mówiąc, że to nieprawda, bo oprócz samych przerzutek, akumulator zasila jeszcze transmiter, dzięki któremu cały system współpracuje z komputerkiem rowerowym, ale nie bądźmy aż tak drobiazgowi – gros prądu zżerają przerzutki.

Pozwoliłem więc sobie na przeanalizowanie historii zmian przełożeń, którą wykonałem pomiędzy kolejnymi ładowaniami akumulatora, czyli w czasie od 25 kwietnia do 17 czerwca. Przejechałem wówczas ponad 2000 kilometrów. A ile razy zmieniałem biegi? Przednie przełożenie zmieniałem 508 razy, a tylne 8562 razy. Ponieważ nie czekałem na całkowite rozładowanie i podłączyłem akumulator do ładowarki, gdy pozostało jeszcze 20%, 80% pojemności wystarczyło więc na 9070-cio krotną zmianę przełożenia.

Swoją drogą, w oparciu o analizę zmiany przełożeń można wyprodukować całkiem spory zestaw różnorakich statystyk, ale to już zupełnie inny temat. Póki co, zamykam serię rozważań na temat zasilania systemu Shimano Di2.